HIPOTERAPIA - DEFINICJA, FORMY
Hipoterapia jest to ukierunkowane działanie terapeutyczne mające służyć poprawie funkcjonowania człowieka w sferach fizycznej, emocjonalnej, poznawczej i/lub społecznej, podczas którego, specjalnie przygotowany koń, stanowi integralną część procesu terapeutycznego.
Realizowana jest przez wykwalifikowanego hipoterapeutę zgodnie z zaleceniami lekarza kierującego na hipoterapię i we współpracy z innymi specjalistami prowadzącymi danego pacjenta.
•
Fizjoterapia na koniu - gimnastyka lecznicza na koniu poruszającym się stępem, mająca na celu rawnienieruchowe; prowadzona przez fizjoterapeutę lub pod jego kierunkiem
•
Terapia kontaktem z koniem - celem terapii jest nawiązanie kontaktu pacjenta ze zwierzęciem, z otaczającym środowiskiem, oraz z innymi ludźmi. Jej istotą jest kontakt pacjenta z koniem, stworzenie sytuacji terapeutycznej, a nie samo dosiadanie konia. Prowadzona jest przez psychologa, pedagoga, lekarza psychiatrę lub pod ich kierunkiem. 
•
Jazda konna dla osób niepełnosprawnych (rekreacyjna i sportowa), która nie stanowi części hipoterapii, ale jest z nią ściśle związana i może mieć aspekt terapeutyczny.
1.
Strefa fizyczna: podnoszenie ogólnej sprawności, normalizacja napięcia mięśniowego; torowanie prawidłowego wzorca chodu; poprawa koordynacyjnych zdolności motorycznych, głównie równowagi i poczucia rytmu; poprawa orientacji w przestrzeni i schemacie własnego ciała; stymulacja i normalizacja czucia głębokiego i powierzchniowego. 
2.
Strefa emocjonalno-motywacyjna: wzrost motywacji i akceptacji procesu terapeutycznego; zwiększenie poczucia własnej  wartości; zmniejszenie zaburzeń emocjonalnych. 
3.
Strefa poznawcza: stymulacja odbioru wrażeń zmysłowych; poprawa percepcji wzrokowej i słuchowej; stymulacja uwagi, pamięci, myślenia, mowy; nabywanie i rozwijanie nowych umiejętności.
4.
Strefa społeczna: aktywizacja psychospołeczna, rozwijanie pozytywnych relacji społecznych.

FORMY HIPOTERAPII
HIPOTERAPIA

ODDZIAŁYWANIE HIPOTERAPII